Geef iemand de kans om te praten over zijn of haar werk en ze ratelen een eind weg. Geef iemand de kans om te praten over hun hobby of passie en ze ratelen een eind weg. Geef ze de kans en je gaat mee de diepte in. In details. In jargon. In hun eigen wereld.
Niks mis mee natuurlijk. Maar als je niet uitkijkt kom je thuis met vele vellen aantekeningen waar je nooit meer wijs uit wordt. Want de diepte van dat moment ingaan kun je niet. Daar mis je de kennis en ervaring voor. Jij bent tenslotte niet de expert die je hebt gesproken. Wat te doen?
Doe als Columbo. Oh... just one more thing.
Het gesprek is achter de rug. Je contactpersoon heeft vol plezier gepraat over zijn werk of passie. Je ruimt op, staat klaar om weg te gaan en dan gooi je, je Columbo move erin.
Oh... just one more thing... en je stelt een van deze vragen:
- Welk beeld moet blijven hangen?
- Wat moet ik voor jou zeker overbrengen naar de lezer?
Wat je eigenlijk vraagt, is: Wat is de essentie?
Je contactpersoon heeft ruimschoots de kans gekregen om te praten. Ze zijn gehoord. En nu kun je - in de ontspanning dat het voorbij is - ze even onder vier ogen vragen 'wat is nou de essentie?'.
Vaak levert dit je de kop van je verhaal op. Of in ieder geval weet je waar je verhaal heen gaat. Zonder de details. Zonder het jargon. Helder en eenvoudig.
Labels: copywriting, tekstschrijven