Mag ik je iets vragen. Wat dacht je toen je de kop zag? Waarom zijn verwachtingspatronen eigenlijk belangrijk? Daar wil ik meer over weten! Toegegeven, het is een cryptische kop en nogal kort, maar toch is er iets getriggerd. Je anticipeerde ergens op. Je komt hier naar toe met een bepaalde verwachting. En die wens moet uitkomen.
Als copywriters spelen we vaak met de verwachtingen van de lezer. We spelen in op wat als het meest waarschijnlijk wordt beschouwd. En dat is wel zo geruststellend. Want het is voor de lezer het meest logische gevolg.
Ik verwacht van dit onderwerp dit en vervolgens lees ik het ook. Mooi! De wereld klopt nog.
Het is dus geruststellend als je verwachtingen waar worden gemaakt.
Dit komt dan ook duidelijk terug in de tekstopbouw. Als schrijvers moeten we nadenken over wat de verwachtingen van onze lezers zullen zijn en hierop constant anticiperen. De kop roept een bepaalde verwachting op. Hij moet prikkelen en uitnodigen, maar ook de belofte in zich dragen dat de tekst eronder de verwachtingen waarmaakt. Daarom is de lead ook zo belangrijk. Want dat is de eerste kans om een beetje houvast te geven.
Oké de kop prikkelt en laat me hier op anticiperen.... en de lead bevestigt dit. Gelukkig, we zitten nog goed. Snel verder lezen.
Ook in de volgende alinea moeten we echter aan de verwachtingen blijven voldoen. Het artikel gaat ergens over - zie de kop en de lead - dan kunnen we het moeilijk opeens ergens anders over gaan hebben. Anders valt het toch weer een beetje tegen. Zo moet je van begin tot eind in de gaten houden: wat zou mijn lezer nu verwachten?
Voordat je gaat schrijven is het dus handig om even stil te staan bij de volgende vragen:
- Waar wil ik het over hebben?
- Op welke verwachtingen kan ik alvast anticiperen?
- Welke verwachting roept mijn kop op?
- Vervult de lead deze verwachting?
- Vervult het artikel de verwachting?
Allemaal leuk en aardig en een blogpost die hopelijk aan de verwachtingen voldoet.
Maar soms, heel soms, zijn copywriters sadisten...
We kunnen als schrijvers namelijk juist niet aan je verwachtingen voldoen. Dan zetten we je op het verkeerde been. Vinden we leuk.
In het juiste geval brengt het een gevoel van verrassing met zich mee. Die zag ik niet aankomen. Hij heeft me mooi bij de neus. Leuk. Spannend. Een onverwachte wending.
In het slechte geval draait het uit op een teleurstelling. Ja, maar dat had ik niet verwacht!
Het ligt dicht bij elkaar, maar dat maakt het juist zo vermakelijk voor de copywriter. Het is een beetje pesten, een beetje teasen. En net als jeuk, moet je wel krabbelen. Elke zin weer hebben we de kans om niet aan de verwachtingen te voldoen.
Maar overdrijf het niet, dan wordt het verhaal onduidelijk. Onsamenhangend. We raken de lezer kwijt in teleurstellingen. Hey het artikel ging toch hier over? Blijf eens bij de verwachtingen!
Wat we ook kunnen doen is het waarmaken van de verwachtingen nog even uitstellen. De lead van dit verhaal gaf bijvoorbeeld niet direct antwoord op de vraag. En dat jeukt. Dat prikkelt. Je moet in ieder geval doorlezen tot de vraag is beantwoord.
Daarin zit echter ook een risico. Houd eens op mijn tijd te verspillen en vertel me waarom verwachtingspatronen belangrijk zijn. Stel de clou te lang uit en de lezer is weg.
Maar in de handen van de juiste copywriter is de spanningsboog precies lang genoeg. En is het resultaat een grotere verlossing dan als we de clou direct weggeven en aan je verwachtingen voldoen.
Het is een beetje een kwestie van smaak.
Eigenlijk is het heel gemeen. Want wat we doen is spelen met je hoop. Bij elke klik, bij elke letter die je leest is er de stille hoop: gaat dit iets bijdragen aan mijn leven? Word ik hier wijzer van?
Als schrijvers hebben we dit verlangen te respecteren.
Welke tekst ook de volgende is, denk eens na over de verwachtingen van de lezer, probeer er op te anticiperen en vervul de wens van de lezer.
Labels: copywriting, tekstschrijven, tekstschrijver, tips