“The great enemy of clear language is insincerity. When there is a gap between one's real and one's declared aims, one turns as it were instinctively to long words and exhausted idioms, like a cuttlefish spurting out ink.”- George Orwell
April 1946. George Orwell schrijft zijn essay ‘Politics And The English Language’ voor het magazine Horizon. April 2014. Ik surf wat en kom het essay toevallig tegen. Serendipiteit in optima forma, want ik was naar iets heel anders op zoek. Blijkt dus dat Meneer 1984 en Meneer Animal Farm al een hele tijd geleden een mooie aanval op jargon en opgeblazen taal heeft geschreven. En dat hij – geheel in de listicles-stijl – zes tips geeft om je taalgebruik normaal te houden.
Hoewel Orwell zich richt op het taalgebruik in de politiek, is het voor alle schrijvers handig om hier regelmatig naar te kijken.
Take it away, George:
- Never use a metaphor, simile, or other figure of speech which you are used to seeing in print.
- Never use a long word where a short one will do.
- If it is possible to cut a word out, always cut it out.
- Never use the passive where you can use the active.
- Never use a foreign phrase, a scientific word, or a jargon word if you can think of an everyday English equivalent.
- Break any of these rules sooner than say anything outright barbarous.
Wil je zijn essay zelf lezen, kijk dan gerust eens op de volgende link, want het stijltje is droogkomisch en zeker amusant om te lezen: http://wikilivres.ca/wiki/Politics_and_the_English_Language
Nog even een mooi citaat aan het einde – ook het einde van zijn essay overigens.
“One cannot change this all in a moment, but one can at least change one's own habits, and from time to time one can even, if one jeers loudly enough, send some worn-out and useless phrase — some jackboot, Achilles' heel, hotbed, melting pot, acid test, veritable inferno or other lump of verbal refuse — into the dustbin where it belongs.”